Midden op het podium zit een vrouw met slonzig haar in een versleten jas en met afgetrapte gympen voorovergebogen op een stoel, voor haar op de grond staat een leeg, kartonnen bekertje. Een vrouw in een knalroze jas en met een net grijs kortgeknipt kapsel drentelt wat heen en weer. Plots haalt ze een klein flesje jus d´orange uit haar tas en geeft dat aan de dakloze. Die wijst het resoluut af. Geschrokken loopt de vrouw een paar stappen weg, komt terug en geeft vervolgens een broodje aan de vrouw op de stoel. Geïrriteerd slaat ze het broodje af. Verbaasd wendt de vrouw met de roze jas zich tot het publiek: “Hebben jullie dit ook wel eens mee gemaakt? En wat deed je toen?” Verschillende mensen steken hun vinger op. Het gesprek is begonnen.
Onder regie van Nagiib Adan speelden zondagmiddag 16 februari Emelie van der Bijl en Anke Manschot in het theater van CC Amstel zo overtuigend een paar scenes van ontmoetingen met een dakloze, dat al tijdens de voorstelling een levendig gesprek met het publiek ontstond. Na afloop konden de bezoekers aan zeven verschillende dialoogtafels verder praten over hun ervaringen met mensen die dakloos zijn. En dat daar behoefte aan was, werd al snel duidelijk. Iedereen komt vrijwel dagelijks iemand tegen die dag en nacht buiten moet leven en iedereen vraagt zich wel eens af: wat moet ik doen, wat kan ik doen. Regel één, concludeerde iedereen: zie iemand staan, knik even, groet even, maak misschien zelfs even een praatje. Want ook al wil of kun je niets geven of doen, iedereen, ook iemand zonder vaste woon- of verblijfplaats, wil graag gezien worden. En, regel twee, besef dat we allemaal kwetsbaar zijn en in zo’n situatie terecht kunnen komen.
Met dank aan Nagiib Adan, Emelie van der Bijl, Anke Manschot, Thera van der Vooren, Sandra Felter, Mark Salomonson, Nadine van der Sluis, Amine Roodnat, Wiepie Clevering, Aly Cnossen, Paul Basset, Alma van Leeuwen, CC Amstel.